Rozdział 2

Po chwili byłyśmy już na miejscu. Była cała klasa i kilku starszych kolesi ze szkoły. Obczaiłam cały tłum na szczęście Igi nie było. Zobaczyłam w tłumie Martę, podeszłam do niej witając się w drodze ze wszystkimi.

-Siema Marta - powiedziałam 

-Kwitnie jesz - dodałam po chwili

-No hej, to dzięki Robertowi, od wczoraj jesteśmy razem.

-Super, gratuluję, ale nawet SMS-a nie napisałaś, a tak w ogóle to gdzie on jest - zapytałam

-Nie będzie go dziś bo pomaga babci w ogródku - odpowiedziała Marta

-Ahaa. Pozdrów go ode mnie - powiedziałam

-Ok - odparła 

Rozejrzałam się trochę po boisku doszło trochę ludzi. Chłopaki zaczęli grać. My siadłyśmy i im kibicowałyśmy. Przegrani stawiają po 1 gałce lodów dla wszystkich. Gdy tak siedziałyśmy z dziewczynami podjechał samochód i wysiadła z niego Iga.

- O jeju a ta tu czego ?! - powiedziałam

-Po co przyjeżdżała nie cierpię jej - odparła Marta

-Chyba jak każdy - zaśmiała się Zuza

Weszła, przywitała się z chłopakami i podeszła do nas, Nie mam pojęcia co chłopaki w niej widzą

-Kogo moje oczy widzą - powiedziała do nas Iga

-Daruj sobie te głupie komentarze, po co w ogóle przyszłaś? Nikt cię tu nie chce- powiedziałam

-I tu się mylisz Agatko, zapomniałaś o chłopakach - uśmiechnęła  się podle Iga

-Chyba o jednym, Kubie którego okręcasz sobie wokół palca i chcesz z nim być tylko dlatego że jest kapitanem drużyny - odpowiedziałam

-Ojej! Ktoś tu jest zazdrosny! - powiedział Iga

-Haha! Zazdrosna! O ciebie ?! Nie rozśmieszaj mnie co mi po takiej pustej lali - zaśmiałam się

- Ah.. Cięta riposta - odpowiedziała Iga

-Dobra skończ, Idź do chłopaków, bo jak widzisz nie jesteś tu mile widziana- powiedziałam jej 

-Ojej Agatko, jak ty się o mnie troszczysz, dziękuję - po raz kolejny zaśmiała się

-Od razu troszczysz ?! Może nie chcę widzieć twojej japy. -Powiedziała jej Marta

-Nareszcie Martusia coś powiedziałaś, bo myślałam że zawsze jesteś taka nieśmiała.

W tym czasie Kuba kopnął piłkę w naszą stronę, a dokładniej we mnie, że aż upadłam. Iga zaczęła się głupio śmiać, aż miałam wstać i jej dokopać.

-nic i nie jest? -Podbiegły do mnie dziewczyny.

-nie spoko. Wszystko okej- odpowiedziałam

-Choć, pomogę Ci wstać - powiedziała Marta

I w tym samym czasie podszedł Kuba.

-Sorry Agata, nie chciałem- powiedział 

-OK nic mi się nie stało - odpowiedziałam 

-Na pewno?! To dobrze - powiedział 

-Widzisz na przyszłość nie zaczynaj do Igi- wtrąciła się Iga 

-Daruj sobie Iga - powiedziała Zuzka 

-Agata nie wyglądasz za dobrze odprowadzić Cię do domu ? - zaproponował Kuba 

-Nie ! Wszystko w porządku. Dam radę sama dojść - odpowiedziałam

-Na pewno ?! - zapytał 

-Tak... Dam sobie radę! Pójdę już 

Zrzuciłam torbę, pożegnałam się ze wszystkimi, szczerze to bolało mnie i to jak cholera, najbardziej ręka bo na nią upadałam, chyba jest skręcona. Ale muszę przyznać że Kuba słodko wyglądał jak się o mnie martwił. Odwróciłam się i zobaczyłam że ekipa już poszła więc postanowiłam że posiedzę chwilę w parku. Sięgnęłam po telefon i zaczęłam w nim szperać, ale potem go odłożyłam i cieszyłam się promieniami słońca padającymi na moją twarz, Było tak fajnie, aż nagle ktoś zaskoczył mnie od tyłu, a następnie usiadł obok.Trochę się przestraszyłam, byłam nieco oślepiona słońca, ale poznałam kto to był.

Rozdział 2 za nami.Jak wam się podoba moje opowiadanie ? 

Obserwujcie i komentujcie.

I czekajcie na Rozdział 3. 

Będzie się działo.

Dobranoc ;3 

ask.fm/SwagOnYou20

www.instagram.com/aszynkiewicz